Emotioneel vreemdgaan, radeloos met wat ik moet
Hoi allemaal,
Ik (vrouw, 25) heb nu 4 jaar een relatie met een man (26). Het is voor ons allebei de eerste relatie.
Sinds een jaar of 2 voelde ik mij steeds meer alleen worden, de relatie werd hem makkelijk denk ik. Ik kreeg geen compliment, knuffel of kus en alleen ik was degene die 2 uur reisde om hem te zien, andersom niet. Zodra ik aangaf dit nodig te hebben zei hij steeds "zo ben ik gewoon, dat vind ik lastig". Ik bleef en bleef geven zonder dat ik dezelfde hoeveelheid moeite terug kreeg. Het begon echt als broer en zus te voelen voor mij.
Helaas ben ik emotioneel vreemdgegaan wat ik nooit van mijzelf had verwacht. Ik kwam aandacht te kort en ben het op gaan zoeken wat ik niet goed praat. Hier weet hij niet van en verdient hij ook niet.
Dit jaar hebben we een maand pauze gehad. Ik heb heel goed met hem besproken waarom ik die keuze heb gemaakt. Hierna besloot ik om naar hem toe te reizen om het uit te maken, ik kon wel overgeven en moest halverwege de reis afgezet worden door mijn moeder omdat ik zo van slag was. Eenmaal bij hem aangekomen beloofde hij alles te veranderen voor mij en voor ons samen, ik gaf het nog een kans.
2 weken terug zei hij dat hij naar mij wilde komen, dit verbaasde mij aangezien hij maar 3 a 4 keer is geweest in 4 jaar tijd, dit ook alleen omdat ik het voorstelde. Hij gaf mij meer aandacht en deed echt zijn best toen hij hier was en dat waardeerde ik heel erg.
Helaas durf ik op de één of andere manier het niet meer, ik ben boos op mijzelf dat ik emotioneel ben vreemdgegaan en merk dat ik met mijn handen in het haar zit met wat ik moet.
Ik hou oprecht van hem, het voelt altijd fijn en vertrouwd en wij hebben het leuk samen. Wij hebben dezelfde hobbies maar ik mis dingen waarvan ik mij afvraag of hij mij die wel kan bieden, zeker als ik mijzelf zo ver heb laten gaan emotioneel gezien. Is dit iets tijdelijk, waarom heb ik het al die andere tijd niet gehad? Misschien hebben wij te veel dingen op een andere manier nodig.
Ik waardeer elk advies, ik ben echt radeloos ☹️